Op naar de boerderij
Op dit moment vertoef ik bij de maker van de foto's in Roquebrune in zijn huis in La Turbie, niet ver van Eze-village waar ik gisteren warm werd ontvangen op een reunie van zijn groep bergwandelaars. Ik heb op de reunie hele mooie foto's gezien van Frankrijk's vele regio's, en besefte met de mensen van letterlijk alle leeftijden daar wederom dat ik mijn hele leven nog kan fietsen en bergwandelen en oud worden zo erg is als je het zelf maakt.
Ik ben gisteren wel weer wat van stapel gelopen, ik ging hard; de weg was vrij plat en ik had mijn eerste echte fietspad in Frankrijk, al was het met een maximum snelheid van afwisselend 10 en 20 km per uur. Om mijn knieën nog wat rust te geven ga ik over een paar dagen op een boerderij in Breil werken, inderdaad via de organisatie wwoof. Als dat leuk is en goed gaat blijf ik daar een paar weken, want de twee keer een aantal dagen rust leken mijn knieën veel verbetering te hebben gebracht. Ik weet het nooit zeker, het is een voor mij vreemde en geduld-vergende blessure.
En daarna? Turkije, peut-être. Espagna, peut-être. Morgen ga ik bij mooi weer bergwandelen. Peut-être.
- Jory's blog
- Login or register to post comments
English
Nederlands
Comments
2 comments postedHa Jory,
Blij te horen! Peut-être, peut-être, ik hoop het heel erg voor je! Doe maar rustig aan met je knietjes, zodat ze je later nog drie keer de wereld om kunnen brengen. Wandelende, bergbeklimmende, en fietsende!
Anouk
Ha Jory,
Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je oma. Ik zie, dat je heel gastvrij ontvangen wordt onderweg en dat je (over het algemeen) prachtig weer hebt. Doe maar voorzichtig met je knieën, want die moeten je ook als je "oud" bent nog kunnen dragen. Ik heb je moeder donderdagavond nog gesproken toen ze net thuis was. Ik ben benieuwd naar je volgende verslag.
Dikke kuzzz,
Pierrette