Eerste voorbereiding

Tocht door de Belgische Ardennen en de Duitse Eiffel

Een klapband in Duitsland, remblokjes die toe zijn aan vervanging, een stuurtas waarvan de rits onnodig blijkt omdat deze permanent opengescheurd is, slappe spaken, een tik tijdens het fietsen (de ketting? de trapas?) en niet-werkende laagste en hoogste versnellingen, maar wél warme dagen en geen wolk aan de lucht - zo ging voor mij (Jory) de eerste fietstocht met Yuri van start.

De tocht begon op vrijdagavond zeven uur in Maastricht vanwaar wij in 2 uur 30 kilometer hadden afgelegd naar het zuiden in de buurt van Thimister. Daar konden wij in de avonduren onder het genot van een ronkende tractor onze linzen met haring en pikante saus naar binnenwerken om ons voor te bereiden op een vroeg vertrek.

De volgende dag gingen wij naar het oosten richting de Rursee over Eupen en hebben die dag genoten van de omgeving, maar Eupen bleek toch wel een fout in de route te zijn. De stad bleek niet geschikt voor zoektochten naar supermarkten toen wij ontdekten dat borden naar kleinere plaatsen zich niet overal maar alleen op willekeurige plaatsen in de stad bevonden en de man die ons de weg wilde wijzen noch kaart kon lezen noch iets anders dan Russisch degelijk kon spreken. Die avond kampeerden we in de buurt van Rurberg aan een beek alwaar ik mijn remblokjes aan de voorkant kon vervangen en mijn fietspomp kon installeren. Die achterband die er wat vreemd uitzag zou later wel komen.

Na gewekt te zijn door wat ik geschokt voor mens aanhield maar volgens Yuri toch echt een hert of zwijn geweest moest zijn trokken wij verder naar het zuiden en haalden die dag slechts Waimes. Mijn achterband had het met een harde knal (aldus Yuri, ik was water halen) begeven. Pas na een twee uur durende reparatie waarbij de ook pas vervangen achterremblokjes opnieuw moesten worden versteld vanwege de onhandige manier waarop de achterband al twee jaar was opgevouwen (dubbelgevouwen acht) konden wij weer verder van een plek nog niet al te ver van Rurberg. Wij waren te laat voor een supermarkt die open zou moeten zijn in België die feestdag en hebben onszelf op een etentje getrakteerd.

Vanaf Waimes werd het tijd werd de terugreis naar Maastricht te beginnen. Deze hebben we in een dag (tot Lambermont) en een ochtend gefietst. Hoewel wij thuis het best bevoorraad zijn van alle studenten in Utrecht, bleek deze gave ons onderweg heel erg in de steek te laten. Een open supermarkt was wederom onvindbaar totdat wij ons weer - zucht - in Maastricht bevonden.