Tirana, Albanie - een land apart
Omwille van enige haastigheid omtrent het 'op tijd' (lees: ingevlogen vriendinnetjes) bereiken van Istanboel hebben Yuri en ik gisteren en vandaag wat gefraudeerd. We zijn eerst heel Montenegro doorgebust, om in de hoofdstad Podgorica op een verlaten bovenverdieping van een woonhuis te slapen, waarna we vanochten op de fiets de grens met Albanie overstaken. Wat ons hier te wachten stond overtrof mijn stoutste verwachtingen:
Zondag 28 Maart - We rijden over de 'hoofdweg' naar Shkoder - waarvan vermoedelijk een vijfde ooit geasfalteerd is geweest, de rest permanent onverhard - een maanlandschap waar af en aan zwaarbeladen vrachtwagens (met gevaarlijke lading) tussen minimaal 30 jaar oude Mercedessen (90% vd autos in Albanie) door manouvreren. Jong grut (tuigh?) hobbelt wat mee en gaat aan je fietstassen hangen - wij weten niet of er sprake is van speelsheid of zorgelijke hebzucht en Yuri kan zijn achterband tot 4 keer toe opnieuw oppompen terwijl busladingen forenzen (op zondag) ons het hele mogelijke spectrum aan gezichtsmimieken toekeren. Eenmaal in Shkoder komen de eerste minaretten de trommelvliezen ten gehore en worden we na wat onderhandelen -met fiets en al - een tweetal busjes in gesodemieterd. Twee uur later sta ik bloednerveus in een schemerend Tirana te wachten tot Yuri's chauffeur ook de weg heeft gevonden en wij gaan op zoek naar een schuilplaats. In een zijstraat van de 'road downtown' (piccolo van een te duur hotel-) vinden wij een alleraardigst hotel voor 20 per nacht in een tweepersoons bed. Twee uur eten en stadbanjeren later bevind ik mij tiepend achter een toetsenbord - morgen op weg naar Griekenland.
- Duncan's blog
- Login or register to post comments
English
Nederlands
Comments
7 comments postedOm vanuit Alexandroupoli nog even te reflecteren op onze korte tijd in Albanie kan ik opmerken dat Yuri en ik ons opmerkelijk veilig hebben gevoeld in het gehele land - ook op alle wegen. Misschien kijken we heel vals, maar zelfs in de grote steden bleven automobilisten goed uit de weg - Italianen hadden er aanzienlijk meer een handje van je de weg af te proppen. We zijn inmiddels weer twee dagen door Griekenland aan het beesten en hebben nog altijd een aanzienlijk fijnere indruk van het Albanese leven. De sterke verhalen over Griekenland volgen echter nog.
Groetjes
Nog een ding:
Pas als fietser, want je telt niet voor de automobilisten. Zij gaan voor. En verkeersregels kennen ze niet of lappen ze aan hun laars.
Hetty
Hi Yuri en Duncan,
Dat is nou jammer dat ik nu net in Tirana ben. Jullie hadden zeker bij mij kunnen slapen en eten en douchen en internetten enz. Ik had al zo'n vermoeden toen ik las dat jullie in Split waren. De enige weg naar Griekenland is door Albanie of een eind omrijden. Maar het was niet de bedoeling toch? Jory had het over Macedonie.
En ja de wegen zijn er niet gemaakt om over te fietsen. Ook niet autorijden, al doen ze wel hun best om dit te verbeteren. Vergeet niet dat pas 20 jaar geleden de auto in hun leven kwam. Wegen waren er allen maar voor boerenkarren en lopen. De wegen naar het zuiden zijn beter als je gewoon over de autoweg gaat. Maken ze zich niet druk over. Zoals zoveel dingen waar ze zich niet druk over maken en dat maakt het leven daar wel makkelijk, toch? Mensen zijn vriendelijk en gastvrij, maar ze zien wel degelijk dat jullie "rijke westersen" zijn. Roep maar gewoon miredita(= goeiendag) en mirepafshim (=als je weggaat) en dank je wel = falemenderit
Let op jo = nee en po = ja. Kostte me jaren om hieraan te wennen. Ook schudden ze een beetje met hun hoofd wat op nee lijkt maar het is ja. Ook hier ben ik vaak ingetrapt.
Als het goed is zijn jullie nu op weg naar Griekenand. Als het lukt ga in het zuiden bij Saranda kijken naar Blue Eye. Is erg mooi.
Vraag jongeren de weg, zij spreken meestal wel engels (tenzij je echt in een boerengehucht bent )
Ik wens jullie een goede reis en veel plezier in Istanbul.
En meld even als je nog "toevallig" in Kazachstan komt. Daar zitten we straks.
groeten
Hetty Nieuwenhuizen (moeder Jory)
Jammer, dat Jory's moeder toevallig in NL is en niet in Tirana, anders hadden jullie wellicht bij haar kunnen logeren.
Hartelijke groet en goede reis.
Pierrette Sonneveld
Hier een filmpje dat ik heb gemaakt van het verkeer in Tirana (alleen voor sjieke browsers: bv. firefox, seamonkey, opera, of chrome).
Ik ben een paar dagen in Albanië geweest en nee, die wegen lijken me niet zo lekker om op te fietsen, het verkeer lijkt me nog erger met de fiets.
Maar 't is een supermooi land, met een interessante geschiedenis. Twintig jaar geleden was het nog net zo geïsoleerd als Noord-Korea. En buiten de steden heb je met niemand last. Als ik de tocht zou rijden zou ik over het oosten gaan, liever dan dat drukke gedoe en geregel met die busjes. Wakker worden op een weitje naast de beek, mmmm.
Over welke wegen in het oosten zou je dan gaan? Ik ben er niet zeker van dat die er zijn met al die bergen, en als ze er zijn, of ze dan minder druk en veilig zijn voor een fietser.
First!
edit: Nice. Albanië is waarschijnlijk zo vaag als mijn kennis erover.
Succes met de reis verder. Keep on bloggin'.